අකල් වැසි කදුලු වල
විසල් සෙනෙහස රැගෙන
සිනා මල් දිවි මගේ පිපෙනවා...
වසන්තය නැති කලට
සිනා මල් මට කුමට
මං මගේ හදවතින් අසනවා...
සිව් වසක් පුරාවට
හිත රැදුනු මුලාවට
දෙනෙත් යුග හොරෙන් ඉකිබිදිනවා...
කවුරුවත් නැති ලොවක
මම හිතින් තනි වෙච්ච
ආදරය සිහිනයක් හිතෙනවා...
අතීතය සතු දිනක
සෙනෙහසින් අපි ලිව්ව
කවි පෙලක් බිම බලන් හඩනවා...
නුඹත් මට නැති කලෙක
කවි ලියන්නේ කුමට
කවි කමට ඉතින් තිත තබනවා...
- විශ් -
