සීතලෙන් සීත වුන දවසක
උණුහුමට හාදුවක් පුදදෙන
කලුවරින් වැසී ගත අදුරක
තරුවක්ව ඈත සිට දිදුලන
මයි මලින් පිරී ගිය උයනක
මා ලමැද හිස තියා සැතපෙන
මට ඕන ප්රෙමයක් කිසිදින
මුලාකර මාව අත් නොහරින ...
මලක මල් පෙති සිබින දෙතොලග
උමතුවෙන් පිනි හාදු තවරන
ගෙවෙන හැම මොහොතකම නෙත්අග
මගේ රුව විතරක්ම මතුවෙන
නාදුනන නගරයක මා ලග
කටහඩක් වී නිබද රැව්දෙන
මට ඕන ප්‍රේමයක් සැමදින
ආදරෙන් හදවතම නහවන....
ගිලිහෙනා කදුලකට ඉඩහැර
හඩන මා නවතන්න නොසිතන
හදවිලේ සියපතක පත් හැර
සුන්දරම කවි හැගුම් ගෙන එන
දිව්‍යමය සිහිනයක නෙත් හැර
ආකහේ මං එක්ක ඉගිලෙන
මට ඕන ප්‍රේමයක් සැමදින
ජීවිතේ මගේ නමට පුදදෙන .....
