Saturday, June 25, 2016

වචන නැති කවියක්....

මල් කැකුලු පීදෙනා ගසකට
පෙර දිනක මැරුනු මල් මතකද?
නෙලුම් මල් පිරී ගිය විලකට
පුන්චි සුදු කුමුදු මල් ඇවැසිද?

හඩන්නට වරම් නැති නෙතකට
හිනැහෙන්න සිනාවන් කුමටද?
නොනිදාම පහන් කල රැයකට
සිහිනයක පෙර නිමිති අකැපද?

කිසිදිනක නොකියවූ පොතකට
වර්ණවත් පිටු වැසුම් මොකටද?
නිම්තෙරින් සමුගන්න සඳකට
සයනීය තේ බඳුන් අවැසිද?

ගිමන් කල ඉරි තැලුන ගඟකට
වසන්තේ වැටුනු වැසි මතකද?
පාතරාසය පිණිස හිතකට
හදවතක් දන් දෙන්න අකැපද?

කතර මඟ මෙදුර විත් තනියම
මගේ ලඟ සෙවනැල්ල විතරද?
නිස්සාර හදවතක ඉපදෙන
ප්‍රේමයත් මිරිගුවක් පමණද?

Monday, June 20, 2016

ඒ කාලෙ... හොඳම කාලෙ

ඒ කාලෙ 
හොඳම කාලෙ
ජීවිතේ... 
විඳපු කාලෙ

හොඳම යාළුවො
හිටිය කාලෙ
එකම බත් පත
රස බැලුව කාලෙ...

ආකහේ ඉරාගෙන
පියෑඹුව කාලෙ
හේතුවක් නැතුවත්
හිනාවුන කාලෙ

ඇහැල ගස් වල
මල් පිපුන කාලෙ
වසන්තය නාවත්
තුටින් හිටි කාලෙ

උදෑසන රැස්වීම
මගෑරිය කාලෙ
ප්‍රින්සිපල් දකිද්දිත්
බය හිතුනු කාලෙ

සුදු ගවුමෙ දැවටිලා
දඟ කරපු කාලෙ
ආයෙමත් එන්නෙ නැති 
සුන්දරම කාලෙ

ඒ කාලෙ
සැහැල්ලුම කාලෙ
ජීවිතේ 
විඳපු කාලෙ...