Monday, September 19, 2022

ස්වර්ගයේ දොර අසල හිදිමි මම බලාගෙන


 තත්පරෙන් තත්පරය කාලයේ තාලයට

පැනගියත් නිමාවක් තිබේවිද ආලයට

එදා මෙන් අදත් ඔබ තබාගෙන මා ලයට

ගෙවෙන්නට ඉඩහරිමු මේ සැදෑ කාලයට


තිබුණ මුත් අප වටා නේක පදනම් පවුරු

කිසිදාක වෙන් නොවී හිදින්නට මට දිවුරු

ගඟක් වී ජීවිතේ හැඩ කෙරූ හද ඉවුරු

රාජිණිය මගෙ සිතේ ඔබම හැර අන් කවුරු


තිබුණාට ගතවෙලා වසර හැට හතරක්

දැනුනාද කිසි දිනක ආදරේ අඩුවක්

නුඹට පෙර නික්මෙන්න එකම එක ගමනක්

එදා අල්තාරෙදී පැතුව මම පැතුමක්


නිල් පැහැති දෙනෙත් යුග තිරලෙසින් වසාගෙන

අදින් පසු නුඹ හිඳියි සදාකල් නිදාගෙන

වඩිනු මැන මගෙ ලොවට වසන්තේ හිනාගෙන

ස්වර්ගයේ දොර අසල හිදිමි මම බලාගෙන


-විශ්-

8 comments: